•قهر کردن بیش از اندازه یک بیماری شخصیتی است
قهر کردن یک نوع اختلال شخصیتی و نوعی بیماری روانی است که فرد با تکیه بر آن از روبرویی با مشکلاتش می گریزد و طرف مقابل را تنبیه می کند. کسانی که زیاد قهر می کنند افرادی هستند که تصور می کنند بهترین کار برای تسلط روی افراد، این است که آنها را تحت کنترل درآورند. البته این شیوه برخورد، خودخواهانه به نظر می رسد چون بدین ترتیب فرصت حرف زدن را از طرف مقابل هم سلب می کنند. قهر کردن یکی از اختلالات شخصیت نابالغ است که ممکن است ریشه در کودکی فرد داشته باشد. این افراد معمولا راه حلهای موقت و ناکار آمدی مثل قهر کردن را به شیوه های صحیح حل مشکلات ترجیح می دهند. قهر، حاصل خشم افراد درونگرا، کم جرات، منفعل پرخاشگر، خجالتی و پرتوقع است. این افراد به دلیل عدم بلوغ شخصیت در ابراز احساساتشان ناتوان هستند. قهر، رفتاری برای بیان اعتراض است و از جانب کسانی که بیماری رفتاری دارند انجام می شود برای برخورد با کسانی که به صورت مداوم قهر می کنند مهمترین نکته اینست که نباید به آنها برای قهرشان جایزه داد
•قوانین قهرکردن در رابطه ی زناشویی :
قهر كردن يك نوع خشم و عصبانيت موذيانه است كه ميتواند به روابط آسيب جدی بزند.
قوانين قهر كردن:
١)حق نداریم به خانواده های هم توهین کنیم.
٢)حق نداریم مسائل و مشکلات کهنه رو مطرح کنیم. تو هر دعوا فقط راجع به همون موضوع بحث میکنیم.
٣)شام و ناهار نپختن و شام و ناهار نخوردن نداریم. همه اعضا مثل حالت عادی باید برای غذا حاضر باشن.
۴)سلام و خداحافظی در هر صورت لازمه.
۵)هیچکس حق نداره جای خوابشو عوض کنه.
۶)هر کس برای آشتی پیش قدم بشه اون یکی باید براش کادو بخره.
٧)حق نداریم اشتباه طرف مقابلو تعمیم بدیم . مثلا عبارت تو همیشه ممنوعه. چون اینکار دعوا رو به اوج میرسونه.
٨)باید به هم فرصت بدیم که هرکی راجع به دیدگاهش نسبت به موضوع دعوا پنج دقیقه صحبت کنه و طرف دیگه هم پنج دقیقه زمان برای پاسخگویی داره و بعد اگه حرفی باقی موند باید به فردا موکول بشه تا سر و ته بحث مشخص باشه. اگر افراد می توانستند ياد بگيرند كه آنچه برای من خوب است لزومی ندارد كه برای ديگران هم خوب باشد، آنگاه دنيای شاد و خوشايندتری می داشتيم..!
•آیا هنوز قهر می کنید؟
مسلما برای هر کدام از شماها بارها پیش آمده که قهر کنید یا با فردی که مدام قهر می کند در ارتباط باشید؟ درست است که در هر رابطه ای بحث و اختلاف نظر وجود دارد اما تاحالا شده از خودتان بپرسید چرا بجای تلاش برای حل مشکل هنوز مثل دوران بچگی قهر می کنید؟ افرادی که معمولا قهر می کنند دارای چند ویژگی هستن:
١)افراد مسئولیت پذیری نیستن و مسئولیت رفتارشان نمیپذیرند
٢)مهارت مدیریت خشم ندارند
٣)اعتماد به نفس پایینی دارند و از ترس روبرو شدن با اشتباهاشان
۴)همانند بچه ها که همیشه انتظار دارند اطرافیان به همه خواسته شان عمل کنند، حتی در بزرگسالی انتظار غیر منطقی دارند که دیگران فقط خواسته های آنها را برآورده کنند.
حال این سوالات را از خودتان بپرسید:
-آیا تابه حال با قهر کردن به خواسته تان رسیدید؟
آیا با قهر کردن کیفیت زندگی تان بهتر شده است؟
-آیا وقت آن نرسیده که قهر کردن را یک ویژگی دورنی خودتان بدانید نه مشکل فرد مقابل؟
پس بجای اینکه بخشی از زندگی محدود و کوتاه خودتان را صرف قهرکردن با دیگران کنید برای حل مشکل درونی تان از روانشناسان کمک بگیرید.
•وقتی باهم دعوا میکنیم چیکار کنیم قهر طولانی نشه؟
وقتی با هم دعوا میکنین و میبینین وضعیت خیلی داره بد میشه، دیگه بحث رو ادامه ندین، برای چند لحظه سکوت کنید و در فرصت مناسب ادامه میدین.
-حتما موارد مهم رو به هم بگین
– اینو بدونین که در هر بحثی اکثرا مقصر هردوتونین: البته برای حل مشکل، اصلا دنبال مقصر نگردین اما درست نیست که حتی در ذهن‌تون فقط شریک عاطفی‌تونو مقصر بدونین.
-کوتاه بیاین: اما اشتباهه که بگین مسئولیت همه‌ی مشکلات رو قبول میکنین. با اون مشکل کنار بیاین و بعدا سعی کنین حلش کنین.
-منتظر عذرخواهی نباشین منتظر این نباشین که شریک عاطفی‌تون مسئولیت مشکل رو کامل بپذیره و ازتون عذرخواهی کنه. شاید او مدام مقاومت کنه و پا پیش نذاره، اون موقع وضعیت رابطه‌تون خیلی بد میشه. پس شما پیش قدم بشین و عذرخواهی بگین و بگین که در فلان حرف و فلان رفتار، مقصر شما بودین. این جمله یعنی شما مقصر همه‌ی بحث و دعوا نبودین.
-قرار نیست همه مشکلات حل بشن
-خودخواه نباشین
•همسراني که مدام قهر و آشتي مي کنند بخوانند:
وقتي قهر کردن نازکشيدن را به دنبال ندارد. متاسفانه قهر کردن بيشتر در بانوان ديده مي شود و تا وقتي همسر آن ها پا پيش نگذارد، عذرخواهي نکند و به اصطلاح «منت کشي» نکند، آن ها از چهارپاي شيطان پايين نمي آيند! البته طرح اين مسئله درباره خانم ها اين موضوع را نفي نمي کند که بسياري از مردان نيز به اين آسيب مبتلا هستند. در مواردي که خطاي همسر به صورت عمد و به دفعات تکرار مي شود و راه حل هاي ساده احتمالي موثر واقع نمي شود، استفاده از قهر تا سطحي مجاز است. ولي تکرار آن يا طولاني شدن مدت آن، براي رابطه زناشويي بسيار مضر است.