پذیرش یا تسلیم؟

با دوستانتون به اشتراک بگذارید

💠 آیا پذیرش به معنای قناعت کردن، تسلیم شدن، تحمل کردن است؟

 

❇️ شگفت انگیز است که چقدر افراد در مورد واژۀ پذیرش تعبیر و تفسیر اشتباهی می کنند. برای آنها ممکن است پذیرش معانی زیر را بدهد: ” “قناعت کردن”، “تسلیم شدن”، “تحمل کردن”، “کنار آمدن”، “دندان بر جگر گذاشتن”، “صبر کردن و دم برنیاوردن”، “رها کردن آرزوها”،  یا اینکه ” این قسمت من در زندگی است پس باید باهاش کنار بیام”.
✳️ البته، مانند هر واژۀ دیگر، تفاسیر مختلفی برای این کلمه هم وجود دارد، اما آنچه که ما در ACT تحت عنوان “پذیرش” استفاده می کنیم قطعاً به معنای هیچ کدام از موارد بالا نیست. ACT رویکردی است که قویاً نگرشی را در شما تشویق می کند که کاملاً نقطۀ مقابل قناعت کردن و تسلیم شدن است.
❇️ حرف C در عبارت ACT بیانگر واژۀ تعهد (commitment) است. ACT شما را تشویق می کند که به انجام اقداماتی که زندگی تان را غنی، کامل و معنادار می سازد متعهد بمانید. اگر اوضاع زندگی تان خوب پیش نمی رود و شما می توانید در مورد آن کاری انجام دهید، اقدام کنید!!
هرگز تسلیم نشوید و با آن کنار نیایید؛ فعالانه رفتارتان را تغییر دهید. کارهایی را انجام دهید که احتمالاً موقعیت را بهبود می بخشند. کارهایی را انجام دهید که کیفیت زندگی تان را بالا می برد. از سلامتی تان مراقبت کنید. روابطی سالم ایجاد کنید.
حرفۀ تان را تغییر دهید و یا آن را بهبود ببخشید. آنچه انجام می دهید را به شیوه های کوچک و بزرگ تغییر دهید، تا زندگی تان را تا جایی که می توانید بهتر کنید: زمان تان را صرف فعالیت های معنادار کنید. برای خود اهدافی ارتقادهندۀ زندگی تعیین کنید و فعالانه به سوی آنها گام بردارید.
❇️ واژۀ “پذیرش” که ما در ACT مورد استفاده قرار می دهیم به این معناست که “به افکار و احساسات دشوار فضایی بدهید و جایی برایشان باز کنید، و به آنها اجازه دهید که هر وقت می خواهند آزادانه درون شما جریان پیدا کنند، بدون آنکه با آنها بجنگید و تحت تسلط آنها درآیید”.
من اغلب برای جلوگیری از چنین سوءتفاهم هایی واژۀ “بسط” را به جای “پذیرش” استفاده می کنم. بسط دادن: بازکردن فضایی درون خود و اختصاص دادن جایی برای آن احساسات دردناک و اجتناب ناپذیر که زندگی برای همۀ ما پیش می آورد.
❇️ اگر شما در رابطه ای بد، شغلی بد، همسایگی بد، کشوری نامساعد، موقعیتی بد و یا امثال این هستید، و اگر ترک آنها با واقعیت همخوانی دارد، و اینطور به نظر می رسد که ترک شان زنگی تان را بهتر می کند … پس ترک کردن آنها منطقی به نظر می رسد. پذیرش به معنای آن نیست که اگر ترک چنین موقعیت هایی به احتمال زیاد زندگی تان را بهتر می کند،
به صورت منفعلانه در این موقعیت ها بمانید و با آنها کنار بیایید؛ پذیرش به این معناست که به آن افکار و احساسات دشواری که هنگام انتخاب بین گزینۀ ماندن یا ترک کردن مطمئناً نمایان می شوند، فضایی بدهید و جایی برایشان باز کنید.
✳️ بنابراین اگر زندگی کسل کننده، خالی، تهی، ناخشنود کننده، یا سرشار از مشکلات و استرس است، آنگاه ACT به شما می آموزد که الف) چگونه برای آن افکار و احساساتی که بروز پیدا می کنند فضایی ایجاد کنید (پذیرش) و ب) همزمان، اقداماتی را برای بهبود زندگی تان انجام دهید؛
کارهایی را انجام دهید که در جهت ارزش هایتان هستند، تا مشکلات تان را حل کنید و زندگی تان را بهتر کنید. این یک رویکردی دوجانبه است که به شما کمک می کند که به طور مؤثری زندگی غنی و معناداری را برای خود بسازید.
با دوستانتون به اشتراک بگذارید

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *